Służba Liturgiczna Ołtarza
Opiekun: ks. wikariusz
Spotkania: podawany na bieżąco w ogłoszeniach
Ministranci
Termin ministrant pochodzi z języka łacińskiego „ministrare” i oznacza „służyć, pomagać”. Ministrant służy kapłanowi i ludowi Bożemu, a przez to samemu Bogu.
Ministrant powinien być wzorem dla swojego otoczenia, którym jest jego klasa, koleżanki i koledzy, a przede wszystkim jego najbliższa rodzina. Musi poświęcić swój czas na to, aby służyć Bogu. Kim jest więc ministrant?
- Po pierwsze jest "pomocnikiem" przy sprawowaniu Mszy św. i podczas nabożeństw liturgicznych. Ministrant usługuje kapłanowi celebrującemu święte obrzędy.
- Po drugie jest tym, który "niesie znaki". Ministrant przynosi określone przedmioty, które podczas liturgii są niezbędne.
- Po trzecie ministrant powinien sam być "znakiem". Ministrant przez służenie wskazuje, że każde nabożeństwo liturgiczne sprawowane we wspólnocie Kościoła, jest nie tylko sprawą kapłana, lecz sprawą całej wspólnoty parafialnej i wszystkich wiernych!
Każdy ministrant powinien starać się osiągać doskonałość poprzez codzienne naśladowanie Chrystusa, modlitwę, pracowitość i sumienność. Ministrant przez swoje służenie pokazuje, że „uczestniczyć w liturgii” to znaczy współdziałać i współtworzyć ją, czynnie się w nią angażując!
Od kiedy istnieją ministranci?
W narodzie izraelskim było jedno pokolenie wybrane do służby w świątyni - pokolenie Lewiego. W powstającym Kościele apostołowie potrzebowali kogoś do pomocy przy posługiwaniu wiernym. Wybrali więc siedmiu pomocników i nazwali ich diakonami, to znaczy sługami. Gdy wspólnoty chrześcijańskie stawały się coraz większe, wszystko co było do wykonania, dzielono w formie różnych zadań pomiędzy członków danej wspólnoty. W ten sposób można w kilku słowach przedstawić ministrantów i ich działalność. Sama służba wymaga czasami od ministrantów naprawdę bardzo wiele wyrzeczeń, ale pomaga w tym świadomość, że służy się Bogu i ludziom. Poprzez służbę przy ołtarzu ministrant może być bliżej Chrystusa, służyć Jemu i nosić określone przedmioty, przygotowywać dary ofiarne i odczytywać słowo Boże.
Historia ministrantów
Początków ministrantury możemy się dopatrywać już za czasów Jezusa Chrystusa. W Ewangelii św. Jana czytamy: „Andrzej, brat Szymona Piotra, rzekł do Jezusa: Jest tu jeden chłopiec, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby (...). Jezus wziął chleby i odmówiwszy dziękczynienie, rozdał siedzącym” (J 6, 8-9, 11). Tak, więc ów „praministrant” usłużył samemu Zbawicielowi i w ten sposób uczestniczył w cudzie rozmnożenia chleba i ryb, który możemy uważać za zapowiedź Eucharystii. Faktem jest, że od początku chrześcijaństwa biskup sprawował Najświętszą Ofiarę wraz z asystą liturgiczną. Na początku byli to diakoni. Już w pierwszych wiekach chrześcijaństwa ukształtował się osobny urząd lektora. Był on sprawowany przez chłopców, którym stawiano wysokie wymagania moralne. Wspaniałe świadectwo lektorom tamtych czasów wystawił biskup Cyprian, męczennik z Kartaginy. W jednym ze swych listów opowiada o Aureliuszu, który odważnie bronił wiary i cierpiał z jej powodu. W późniejszych wiekach publiczne czytanie słowa Bożego zarezerwowane było wyłącznie dla osób przygotowujących się do kapłaństwa. W średniowieczu do Mszy św. usługują klerycy, a od Soboru Trydenckiego (1545 r.) ministranci. W oficjalnych dokumentach Kościoła wzmiankę na ten temat znajdujemy dopiero w „Mediator Dei” Piusa XII z 1947 r. Zapewne starsi pamiętają jeszcze Msze św. odprawiane w języku łacińskim, gdzie ksiądz był odwrócony tyłem do ludzi. Wówczas służyło tylko dwóch ministrantów, zaś prezbiterium było oddzielone od reszty świątyni. Dopiero Sobór Watykański II (1962-1965) zajął się reformą liturgii i powrócił do starej tradycji Kościoła. Podkreślił rolę wiernych świeckich w sprawowaniu kultu Bożego i powierza na nowo funkcję lektora także osobom świeckim nie posiadających święceń. Liczny udział ministrantów i lektorów w liturgii wymaga jednak odpowiedniej troski o należyte przygotowanie ich do wykonywanych funkcji.
Jak zostać ministrantem?
Chłopców w wieku od pierwszej klasy szkoły podstawowej, chcących wstąpić w szeregi ministrantów naszej Parafii, zapraszamy na zbiórki, których terminy podawane są na bieżąco w ogłoszeniach parafialnych. Ministrantem może zostać każdy.
Szafarze
Nadzwyczajni Szafarze Komunii św. w naszej Parafii:
- p. Piotr Antkowiak
- p. Marian Grzegorzewicz
- p. Dariusz Kowalczyk
- p. Wojciech Ostrowski
- p. Maciej Pukowicz
- p. Adam Rejment
- p. Stefan Schoen